Badacie swoje piersi?

Witam was kochani


Długo się zastanawiałam nad tym postem czy w ogóle pisać o tym, czy jest to dobry pomysł i nadal nie wiem czy dobrze robię, ale chciałam się z wami podzielić tym co  przytrafiło mi się osobiście.
Nigdy nie badałam swoich piersi twierdząc że u mnie w rodzinie nikt nigdy nie chorował na raka, a najwygodniej było sobie wmówić "ja i tak nie wiem czy dobrze sobie badam piersi" w styczniu całkiem przypadkiem wyczułam w swojej piersi dość spory guzek, poszłam do lekarza, nie pamiętam za wiele z tej wizyty, wiem że usłyszałam to czego nie chciałam wcale usłyszeć, wszystko działo się szybko dostałam skierowanie na onkologie na badania, chodzę od lekarza do lekarza w między czasie jest jeszcze praca do której też muszę chodzić, W pracy musiałam powiedzieć jak sytuacja wygląda, idą mi na rękę przeszłam na pół etatu i mam wolne jak muszę iść na badania. Miałam dość pytania "i wiesz co Ci jest" "masz już wyniki" wtedy zastanawiałam się czy pytają się bo się w jakiś sposób martwią, czy z ludzkiej ciekawości, miałam dość gdy widziałam te spojrzenia z litością w oczach, i jak "koleżanki" z pracy jedna do drugiej mówiła " słyszałaś już o Ani?" czułam się jak atrakcja cyrkowa.Najlepsze było pytanie gdy jeszcze nie miałam wyników, "a masz przerzuty?" w tym momencie mnie zatkało nie wiedziałam co odpowiedzieć na to pytanie. Na dzień dzisiejszy, wiem że to nie jest rak, ale przez te 3 miesiące żyłam w strachu całe życie miałam przed oczami,W poniedziałek znowu muszę iść do lekarza, bo czeka mnie teraz długie leczenie i kontrole dość częste.


 Pewnie zastanawiacie się dlaczego o tym piszę? Piszę z takim apelem do was dziewczyny badajcie swoje piersi nawet jeśli myślicie, że źle to robicie, to jest bardzo ważne.